İETT ne demek?.. Başbakan Erdoğan, Şişli Belediye Başkanı Sarıgül, yazar Yaşar Kemal, yakın zamanda kaybettiğimiz tiyatrocu Tuncel Kurtiz, Nazım Hikmet'in eşi Münevver Andaç gibi pek çok ünlünün İETT'de ne işi vardı?.. İlk metrobüs seferleri ne zaman başladı?.. İşte, İstanbul’un yakın tarihini anlatan İETT hikayesi…
İETT
İETT nedir?
İstanbul’un şehir içi toplu ulaşımını sağlayan belediye şirketidir. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı olan İETT’nin açılımı, İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri’dir.
İETT ne zaman kim tarafından kuruldu?
İETT 30 Ağustos 1869`da yapılan ‘‘Dersaadet`te Tramvay ve Tesisleri Sözleşmesi’’ sayesinde kuruldu. İlk atlı tramvay işletmeciliğine 1871`de başladı. 12 Ocak 1875`te dünyanın ikinci metrosu olan Tünel işletmeye alındı. İlk elektrikli tramvay 1914`te, ilk belediye otobüsleri 1927`de devreye girdi. Silahtarağa`daki elektrik fabrikasını kuran, İstanbul`u havagazı ile tanıştıran da İETT`ydi.
Fransızlar tarafından kuruldu, bir dönem İngilizler`in denetiminde kaldı, 1939`da devletleştirildi ve İETT adıyla bugünkü hüviyetine kavuştu.
Eugene Henri Gavand kimdir?
Fransız mühendis Eugene Henri Gavand, insanların her gün nefes nefese inip çıkmak zorunda kaldığı Yüksekkaldırım yokuşuna alternatif olarak düşündüğü asansör tipinde bir demiryolu projesi için uzun müzakerelere başlar. Dönemin ticaret ve bankacılık merkezi Galata ile sosyal hayatın kalbinin attığı Pera’yı birbirine bağlayacak asansör tipinde bir demiryolu projesi hazırlar, padişahın huzuruna çıkar ve 1869’da Tünel yapma imtiyazını alır. Altı yıl sonra da Tünel hizmete açılır.
İstanbul kent içi ulaşımı 1869 yılında Dersaadet Tramvay Şirketi`nin kurulması ve Tünel Tesisleri`nin inşasıyla başlar.
İETT’nin tarihçesi nedir?
1871 yılında ilk atlı tramvay hizmete girer. 1913 yılında Silahtarağa’da Türkiye’nin ilk elektrik fabrikası kurulur. Ardından Şubat 1914’te elektrikli tramvay işletmeciliğine geçilir. 1926 yılında ilk otobüsler alınır. Bir süre muhtelif yabancı şirketler tarafından işletilen elektrik, tramvay ve tünel işletmeleri 1939 yılında millileştirilerek 3645 sayılı yasa ile İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel (İETT) İşletmeleri Umum Müdürlüğü adı altında bugünkü hüviyetine kavuşur.
1945 yılında Yedikule ve Kurbağalıdere havagazı fabrikaları ile bu fabrikaların beslediği İstanbul ve Anadolu havagazı dağıtım sistemleri İETT’ye devredilir. Elektrikli tramvaylar 1961 yılında Avrupa, 1966 yılında ise Anadolu yakasında seferden kaldırılır. 1961 yılında işletmeye alınan troleybüsler, 1984’e kadar İstanbullulara hizmet verir. 1982 yılında çıkarılan bir yasa ile tüm elektrik hizmetleri, hak ve vecibeleriyle Türkiye Elektrik Kurumu’na (TEK) devredilir. Havagazı üretim ve dağıtım faaliyeti, doğalgazın gelmesiyle 1993 yılında sona erdirilir. Bugün yalnızca kent içi toplu ulaşım hizmeti veren İETT; otobüs, tramvay ve tünel işletmeciliğinin yanında Özel Halk Otobüsleri’nin yönetim, yürütüm ve denetiminden sorumludur. İETT ayrıca İstanbul’daki raylı sistemlerin (metro, hafif metro) bir bölümünün yapımını (Eminönü-Kabataş, Sultançiftliği-Edirnekapı, Edirnekapı-Topkapı, Otogar-Başakşehir) üstlenmiştir.
Tarih 2007 yılının Eylül ayını gösterdiğinde şehir için tamamen yeni bir sistem olan ve İstanbul’a özgün şekilde tasarlanan metrobüs devreye alınır. İlk etapta Avcılar-Topkapı arasında hizmete giren metrobüs bir yıl sonra Söğütlüçeşme’ye uzatılarak şehrin iki yakasını en kısa yoldan birbirine bağlar. Bu haliyle dünyada iki kıtayı birbirine bağlayan tek sistem olarak yerini alan metrobüs projesi İETT’ye ulusal ve uluslararası alanda pek çok ödül kazandırır. 2010 yılında, Türkiye’de toplu ulaşım kültürünün oluşturularak yaygınlaştırılması amacıyla her yıl aralık ayı başında ‘Toplu Ulaşım Haftası’ düzenlenerek bir dizi etkinlikle kutlanması kararlaştırılır. İstanbul’da sürekli artan yolculuk talebini karşılamak ve İETT’nin mevcut filosunu desteklemek amacıyla İstanbul Büyükşehir Belediyesi iştirakiyle Otobüs A.Ş. firması kurularak 2011 yılının mayıs ayında hizmet vermeye başlar. 2011 yılında İETT bünyesinde yürütülen kalite standardizasyonu çalışmaları tamamlanarak ISO 9001 Kalite Yönetim Sistemi, ISO 14001 Çevre Yönetim Sistemi ve OHSAS 18001 İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemi belgeleri SGS tarafından onaylanır. İETT ayrıca KalDer tarafından yürütülen ‘Ulusal Kalite Hareketi’ne katılır. 2012 yılında İETT otobüslerinin sarı renkli ve beyaz damalı olması kararlaştırılır. İETT filosunun yaş ortalamasını 5’in altına düşürmek amacıyla Euro V standartlı çevreci motora sahip, klimalı, konforlu ve engelli erişimine uygun 0 alçak tabanlı otobüs alımı yoluna gidilir. İstanbul’daki trafik yoğunluğunu azaltmak amacıyla 2012 yılı sonlarına doğru toplu taşıma yolu (bus lane) uygulamasına geçilir.
İlk Akbil'i ne zaman bastık?
Elektronik bilet (Akbil) için çift katlı otobüslerde pilot uygulamaya Ekim 1995’de geçildi ve Akbil, 05 Aralık 1995 itibariyle tüm otobüslerde yaygınlaştırıldı. Ancak Akbil’in ömrü 6 yıl sürdü.
Temmuz 2011’de İETT, Elektronikkart’ın toplu ulaşım araçlarında yaygınlaştırılması amacıyla vatandaşlara yönelik bir kampanya (Akbilini iade et Elektronikkartı al) başlattı.
İETT tarihinin kronolojisi için tıklayın!
İETT’nin ‘Elektrik’ hizmeti nasıl başlar, nasıl biter?
Türkiye’de ilk elektrik dağıtım işletmesi İstanbul’da hayata geçirilir. 1908 yılında Meşrutiyet’in ilanıyla gelişen modernizasyon hareketleri sırasında, Osmanlı İmpataratorluğu’nda yapılan araştırmalar sonucu İstanbul’da elektrik dağıtım imtiyazı, merkezi Peşte’de bulunan Ganz Anonim Şirketi’ne verilir. Daha sonra başka ortaklarla 1910 yılında Osmanlı Anonim Elektrik Şirketi’ne dönüşen yapı, birinci dünya savaşı ve sonrasında Silahtar’ta özellikle tramvaylar için elektrik üretmeye başlar. Cumhuriyet’in ilanıyla Ankara hükümeti; personelinin Türk vatandaşı olması, yatırım mecburiyeti ve hizmetin geliştirilmesi konularında ek anlaşmalar yaparak şirketi tanır. Özel Elektrik Şirketi, 31 Aralık 1937’de 11 milyon 500 bin Liraya kamulaştırılarak Nafıa Vekaleti’ne bağlı Elektrik İşleri Umum Müdürlüğü adını alır ve elektrik üretimi ve dağıtımından sorumlu olur.
16 Haziran 1939’da kurulan İETT İşletmeleri Umum Müdürlüğü, elektrik üretim ve dağıtım işini üstlenir. 1952 yılına kadar üretim ve dağıtımı bir arada yürüten İETT, bu tarihten sonra Etibank’tan cereyan almaya başlar. 1970 yılında Türkiye Elektrik Kurumu yasasıyla elektrik dağıtımından Türkiye Elektrik Kurumu (TEK) sorumlu olur. 1982’de ise elektrik dağıtım hizmeti tamamen TEK’e devredilir.
İETT’nin ‘Havagazı’ hizmeti nasıl başlar, nasıl biter?
İstanbul’da havagazı üretimine, ilk kez 1853 yılında Dolmabahçe Sarayı’nın aydınlatılması amacıyla başlanır. 1878’e kadar Yedikule’de, 1891’de Kadıköy’de yabancı sermayeli özel şirketlerce yürütülen üretim ve dağıtım işi birkaç el değiştirdikten sonra, 1945 yılında 4762 sayılı devir yasasıyla İETT’ye devredilir.
1984 yılında imtiyazı dolan Beyoğlu Poligon Havagazı Fabrikası’nın da devredilmesiyle İETT, havagazı üretimi ve dağıtımında tekel olur. Kok üretimi ve satışı da yapan, yaklaşık bin kişinin çalıştığı, günlük ortalama kapasitenin 300 bin metreküpü bulduğu, 80 bin abonesiyle İstanbul’a onyıllar boyu yaz kış demeden hizmet veren işletme, doğalgazın günlük yaşama girmesi ve geri teknoloji nedeniyle Haziran 1993’te tasfiye edilir.
İETT'nin saklı 'T'si; Troleybüs hangi yıllarda kullanıldı?
İstanbullulara her iki yakada uzun yıllar hizmet veren elektrikli tramvayların 1950'li yılların sonunda kentin ihtiyacını karşılayamaz hale gelmesi üzerine; otobüslere oranla daha ekonomik olması ve elektrikle enerjisiyle çalışması dolayısıyla çevreci özelliği de göz önüne alınarak troleybüs sisteminin kurulmasına karar verilir.
Güç beslenmesi çift havai elektrik hattından sağlanan troleybüsler için ilk hat Topkapı-Emönönü arasında döşenir. İtalyan Ansaldo San Giorgia firmasına 1956-57 yıllarında sipariş edilen troleybüsler 27 Mayıs 1961’de hizmete girer. Toplam uzunluğu 45 kilometre olan şebeke, 6 kuvvet merkezi ve 100 troleybüslük işletmenin maliyeti o günün rakamıyla 70 milyon lirayı bulur. Şişli ve Topkapı garajlarına bağlı olarak hizmet veren ve kapı numaraları 1'den 100'e kadar sıralanan araçlara 1968 yılında, tamamen İETT işçilerinin üretimi olan ‘Tosun’ da katılınca araç sayısı 101 olur. Tosun, 101 kapı numarasıyla İstanbullulara 16 yıl süreyle hizmet verir.
Elektrik kesintileri yüzünden sık sık yollarda kalan ve seferleri aksayan troleybüsler, trafiği engellediği gerekçesiyle 16 Temmuz 1984’te işletmeden kaldırılır. Araçlar İzmir Belediyesi’ne bağlı ESHOT (Elektrik, Su, Havagazı, Otobüs ve Troleybüs) Genel Müdürlüğü’ne satılır. Troleybüslerin 23 yıllık İstanbul macerası böylece son bulur.
İETT Genel Müdürleri kimlerdi?
HANSSENS 1917 –1938: Tramvay Şirketi’nin Genel Müdürü.
GINDORF 1917 – 1938: Tünel Şirketi’nin Genel Müdürü.
Kadri MUSLUOĞLU 1938 – 1939
Y.Müh.Nasım TAYFUR 1940 – 1940
Ord. Prof. Dr. Hulki EREM (1940 - 1946 ): 1888 (1304) yılında Gelibolu’da doğdu. Gelibolu İdadii Mülkisi’nden Aliyyülala (Pekiyi) derecesiyle mezun oldu. 1903 yılında Mühendis Mektebi’ni bitirdi. Nafıa Nezareti’nce Fenni Elektrik Tahsili için gönderildiği Belçika’dan Lizey Darülfününü Otomobil Şoförlüğü Mektebi diploması aldı. Konya Vilayeti Kadastro Mühendisliği’nde başladığı meslek hayatına birçok okulda teknik öğretmenlik, müfettişlik, uzmanlık yaparak devam etti. 1939 yılında İstanbul Belediyesi ETT İşleri Umum Müdürdülğü’ne vekaleten atandı. Temmuz 1940’da İETT Genel Müdürü oldu. Hulki Eren, genel müdürlük görevini 1946 yılına kadar sürdürdü.
İbrahim Kemal BAYBURA (1946 – 1951): 1890 (1306) yılında Bayburt’ta doğdu. 1906`da Harp Okulu’na girdi. Sırasıyla Teğmen, Üsteğmen, Yüzbaşı, Binbaşı, Kurmay Yarbay rütbelerine yükseldi. 1932 yılında emekli olduktan sonra Devlet Deniz Yolları ve Liman İşletmesi Umum Müdürlüğü, Üsküdar ve Kadıköy Halk Tramvayları Meclis İdari Murahhas Üyeliği, Denizbank Umum Müdürlüğü, Devlet Deniz Yolları Umum Müdürlüğü görevlerinde bulundu. Balkan harbi ve istiklal savaşına iştirak eden Baybura, 1946 yılında İETT Umum Müdürlüğü’ne atandı ve bu görevi 1951 yılına kadar sürdürdü.
Y. Müh. Sürhay CEVANŞİR (1951 – 1951): Aslen Azeri olan Sürhay Cevanşir, 1904 yılında Şüşi-Kale (Kafkasya)’de doğdu. Babası Azatağa Bey, annesi Bala Hanım’dır. Ortaöğrenimini Bakü’de tamamladıktan sonra Dresden Technische Hochschule’de yüksek mühendislik okudu. Çalışma hayatına Bursa Elektrik Komiseri olarak başladı. Ardından İzmir Nafıa Komiseri, İstanbul Elektrik Su Tayyare Komiseri ve İstanbul Nafıa Şirketler Komiseri oldu. Sümerbank’ta mühendis olarak çalıştı. 1939 yılında İETT Teknik Daire Reisliği’ne atandı. 1944 yılında İETT Umum Müdürlüğü Teknik Muavinliği’ne getirildi. 1958 yılında emekli oldu.
Prof. Dr. Kâmuran GÖRGÜN (1951 - 1959): 1911 (1327) yılında İstanbul’da doğdu. 1937`de İTÜ Mühendis Mektebi Elektro Mekanik Şubesi’ni bitirdi. Fransızca dil imtihanını başarıyla geçti. İTÜ’de Buhar Makinaları ve Türbünleri Kürsüsü’nde 1948`de doçent, 1950`de profesör oldu. 1951`de Elektrik ve Motor İşletme Mütehassısı olarak göreve başladığı İETT’ye, Genel Müdür oldu. Bu görevi 1959’a kadar başarıyla sürdüren Prof. Görgün, Silahtarağa Elektrik Tesisleri’nin kurulmasında gösterdiği başarılar, şiddetli kar ve tipi fırtınasının sürdüğü günlerde (1956) şehir halkının karanlıkta kalmamasını sağladığı ve Şişli-Levent yolu inşaatında gösterdiği üstün gayretleriyle İETT tarihine geçti.
Y. Mimar Sedat ERKOĞLU (1959 - 1960): 1908 (1324) İstanbul-Kadıköy doğmlu olan Erkoğlu, Güzel Sanatlar Mimarlık Şubesi’ni bitirdikten sonra Aydın Vilayeti’ne Belediye Mimarı olarak atandı. Ardından İstanbul Belediyesi Fen İşleri Müdür Yardımcılığı, İstanbul İmar Müdürlüğü ve İstanbul Belediyesi Reis Muavinliği görevlerinde bulundu. 1959 yılında İETT Umum Müdürü oldu. Yüksek Mimar Sedat Erkoğlu’nun İstanbul Belediyesi Fen İşleri Müdür Muavinliği’nde başarılı çalışmalarından dolayı takdirnamesi bulunmaktadır.
Orhan İLTER (1960 -1966): 1912 (1328) yılında Elazığ’da doğdu. 1933 yılında Harp Okulu ve Harp Akademisi’nden mezun oldu. Sırasıyla Asteğmen, Teğmen, Üsteğmen, Yüzbaşı, Binbaşı, Yarbay, Albay, Kıdemli Albay ve Tuğgeneral oldu. Askeriyeden emekli olduktan sonra 1961 yılında İETT Umum Müdürlüğü’ne atandı. İETT'de çalışanlara yönelik hayata geçirdiği kooperatif ve tanzim satış mağazası (kantin) gibi sosyal projelerle tanınan Orhan İlter, 1966 yılında emekli oldu.
Mehmet Saffet GÜRTAV (1966 - 1977): 1913 (1329) yılında Şam’da doğdu. 1935’te İstanbul Erkek Lisesi’ni bitirdi. 1939 yılında Siyasal Bilgiler Okulu İdari Şubesi’nden mezun oldu. Memuriyete 1941 yılında Levazım Müdürlüğü’nde başladı. Ardından Ankara Vilayeti Maiyyet Memurluğu’ndan sonra Kaymakamlık kursunu tamamlayarak Alanya, Mudanya ve Akçakale’de Kaymakamlık yaptı. Daha sonra Beyoğlu ve Eminönü Belediyesi’nde müdür muavini olarak çalıştı. 1954 yılında İETT Umum Müdürlüğü’nde İdari Muavinliğe getirildi. Bir süre İstanbul Belediyesi Reis Muavinliği görevinde bulundu. 1966 yılında İETT Umum Müdürü oldu. Ferdi adında bir oğlu, Özden adında da bir kızı bulunmaktadır..
Y. Elk. Müh. Gültekin TÜRKOĞLU (1977 – 1978): 1933 yılında Uşak’ta doğdu. 1958’de İTÜ Elektrik Fakültesi’ni bitirdi. Meslek hayatına Etibank’ta mühendis olarak başladı. 1961’de Başmühendis oldu. 1962 yılında Breau of Reclamature–Denver Colorado’da 8 aylık eğitim dönemi geçirdi. 1968 yılında Etibank’ta Şube Müdürü, 1972’de TEK Planlama ve Koordinasyon Dairesi Başkan Yardımcısı, 1974`te Daire Başkanı oldu. 1977’de İETT Genel Müdürlüğü’ne, 1978`de TEK Genel Müdürlüğü`ne atandı. 1979`un sonunda Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Müşavirliği’ne getirildi. 1982 yılında emekli olan Türkoğlu, halen Dünya Enerji Konseyi Türk Milli Komitesi Yönetim Kurulu Üyesi ve Genel Sekreteri olarak görev yapıyor.
Suat KUMBASAR (1978 - 1980): 1932 yılında Erzurum’da doğdu. 1959 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Kuvvetli Akım Kolu’ndan mezun oldu. 1959’da İTÜ Elektrik Fakültesi’nde Elektronik ve Elektrik Ölçmesi Kürsüsü’nde asistan oldu. Bir süre kamuya ait birimlerde yüksek mühendis ve başmühendis olarak çalıştıktan sonra 1978 yılında İETT Genel Müdürlüğü’ne atandı. 1981 yılında görevden ayrılan Kumbasar, 1986 yılında İETT’ye geri dönerek Gaz Daire Başkanlığı ve İETT Fen Tetkik Kurulu Başkanlığı’nda üye olarak görev aldı. Kumbasar, 1989 yılında emekli oldu.
A. Suat ARIK (1980 - 1984): 1921 yılında Niğde’de doğdu. 1942 yılında İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ni bitirdi. Aynı yıl Gümrük ve Tekel Bakanlığı’nda müfettiş muavini olarak göreve başladı. Aynı bakanlıkta müfettiş olarak görev yaparken İETT`ye atandı. Daha sonra Başmüfettiş oldu. 1960 yılında İETT Umum Müdürlüğü’nde idari işlerden sorumlu genel müdür muavini oldu. 1964-1977 yılları arasında Beyoğlu Gaz İşletmesi genel müdürü olarak ek görev yaptı. Görev süresince pek çok defalar takdirname ile ödüllendirilen ve İETT Dergisi’nde yayınlanmış çeşitli makaleleri bulunan Arık, 1984 yılında emekli oldu.
Faruk Bozkurt DOĞAN (1984 - 1988): 1942 yılında Malatya’da doğdu. 1960 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik Fakültesi’nden mezun oldu. 1952 yılında DSİ’de Başmühendis olarak göreve başladı. Daha sonra TEK ve Elektrik Etüt İdaresi’nde yüksek mühendis olarak görev aldı. Milli Prodüktivite Merkezi’nde uzman, Devlet Planlama Teşkilatı’nda Araştırmacı Teknik Eleman olarak çalıştıktan sonra 1980 yılında İETT’ye Elektrik Daire Başkanı olarak atandı. 1984 yılında İETT Genel Müdürü oldu. Elektrik Daire Başkanı iken enerji nakil hatlarının deplasman işinde gösterdiği üstün başarılarından dolayı takdirname kazanan Doğan, 1988’de emekli oldu.
Bilgin SOYER (1988 - 1990): 1940 yılında Artvin-Hopa’da doğdu. Üniversite öğrenimim için 1961’de Ankara’ya gitti. 1967’de Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi’ni bitirdi. Ankara Belediyesi’nin çeşitli kademelerinde çalıştı. 1984 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne, ardından da İETT’de Genel Müdür Yardımcılığı’na atandı. Bir müddet bu görevde kaldıktan sonra Genel Müdür oldu. Ankara Belediyesi ve İETT’deki üstün gayretli çalışmaları ve işe bağlılığı yönünden takdirname ile ödüllendirilen Soyer, 1995’te emekli oldu. Evli ve dört kız babası olan Soyer, halen Ankara’da yaşıyor.
Prof. Dr. Vural AKARÇAY (1990 - 1992): 1938 yılında İstanbul’da doğdu. İstanbul Yüksek İktisat ve Ticaret Okulu’ndan mezun oldu. İÜ Atatürk Eğitim Fakültesi ve İktisadi ve İdari İlimler Akademisi’nde dekan yardımcılığı görevlerinde bulundu. Marmara Üniversitesi İstanbul Yüksek Ticaret Mektebi Mezunlar Derneği ve Türkiye Muhasebe Uzmanları Derneği üyeliği yapan Prof. Akarçay’ın, “Türkiye’de Devlet Muhasebesi ve Uygulaması”, “Defter Tutma Usulleri”, “Uygulama ve Muhasebe Kayıtları” ve “Oto Finansman” gibi uzmanlık alanıyla ilgili yayınlanmış pek çok eseri bulunmaktadır.
Samim ÖZTEK (1992 - 1994): 1934 yılında Silistre’de doğdu. 1959 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi’nden yüksek mühendis olarak mezun oldu. Daha sonra DSİ’de mühendis olarak başladığı görevini genel müdür olarak sürdürdü. 1979 yılında Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı’nda Bakanlık Müşaviri olarak çalıştı. 1992’de İETT’ye Genel Müdür olarak atandı. 1994’ün ortalarına kadar bu görevi sürdürdü.
Dr. Muammer KANTARCI (1994 – 1997): 1952’de Amasya–Yenice’de doğdu. 1970 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Uçak Mühendisliği Bölümü’nden mezun oldu. 1975’te yüksek lisans, 1977’de doktorasını tamamladı. Sümerbank Beykoz Deri ve Kundura Müessesesi’nde çalışma hayatına başladı. 1977’de İTÜ Makine Fakültesi`nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. Daha sonra Hema Traktör, Motosan, BEM Dış Ticaret ve Papila Dış Ticaret AŞ`de üst düzey yönetici olarak çalıştı. 1992’de kendi şirketi Elteks’i kurdu. 1994 yılında İETT Genel Müdürü olan Dr. Muammer Kantarcı, 1997’de görevinden ayrıldı.
Raif YETİM (1997 - 1999): 1950 yılında Trabzon’da doğdu. Karadeniz Teknik Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü’nden 1974 yılında sınıf birincisi olarak mezun oldu. Aynı yıl T.C. Bayındırlık Bakanlığı Yapı İşleri Genel Müdürlüğü’nde mühendis olarak memuriyete başladı. Bu sırada kazandığı devlet bursu ile eğitim için İngiltere’ye gitti. 1976 yılında İngiltere dönüşü T.C. Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı emrinde uzman mühendis olarak görev aldı. 1980 yılında Et ve Balık kurumu Trabzon Fabrika Müdürlüğü’ne şef mühendis olarak atandı. Buradaki görevi fabrika müdür vekili olarak 1986 yılına kadar devam etti. 1986’da Fatsa fabrika müdürlüğü görevine terfien atandı. 1997 yılına kadar Fatsa fabrika müdürü olarak yaptığı başarılı çalışmalardan ötürü Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) tarafından hazırlanan 6. ve 7. Kalkınma Planları’nda sektörel bazda alt komisyon üyesi olarak görev yaptı. Haziran 1997’de İETT İşletmeleri Genel Müdürlüğü görevine atandı. Aralık 1999 tarihine kadar devam eden bu görevinin yanında İstanbul Ulaşım, İstanbul Gaz Dağıtım, İstanbul Ulaşım Haberleşme ve Güvenlik Teknolojileri Sanayi ve Ticaret AŞ’de yönetim kurulu üyeliği görevlerinde bulundu. Memuriyeti süresince uygulamalı teknolojileri yerinde görmek, kongrelere ve fuarlara katılmak, araştırma ve incelemelerde bulunmak üzere pek çok ülkeyi ziyaret etme imkanı buldu. Halen özel sektörde üst düzey yönetici olarak çalışma hayatına devam etmekte olan Yetim, evli ve dört çocuk babası olup İngilizce bilmektedir.
Nevzat PAKDİL (1999 - 2001): 1950 yılında Kahramanmaraş-Göksun’da doğdu. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve AİTİA İşletme Fakültesi’ni bitirdi. Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü`nde Kamu Yönetimi Uzmanı oldu. Bir süre ERDEMİR ve TESTAŞ`da Yönetim Kurulu Üyeliği yapan Pakdil, 1991-1999 arasında MEB Bakanlık Müşaviri, 1996-1997 arasında Başbakanlık Personel ve Prensipler Genel Müdürü, 1997-1999 arasında ise Başbakanlık Baş Müşaviri ve Başbakanlık Müşaviri olarak görev yaptı. 1999’da İETT Genel Müdürlüğü’ne atandı. İki yıllık görev süresinin ardından emekli oldu. Bir dönem TBMM Başkan Vekili olarak görev yapan Pakdil, halen milletvekilidir.
Rıdvan ASLAN (2001 - 2004): 1959 yılında Elazığ’da doğdu. Ankara Atatürk Lisesi’nin ardından Gazi Eğitim Enstitüsü Matematik Bölümü ve Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi’ni bitirdi. Memuriyete 1978 yılında Milli Eğitim Bakanlığı’nda başladı. Bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nde mimar, şube müdürü, uzman ve daire başkanı olarak çalıştı. 2000 yılında İETT’ye Yapı Bakım ve Onarım Daire Başkanı olarak atandı. Ardından genel müdür yardımcısı ve genel müdür oldu. Rıdvan Aslan 2006 yılının sonunda İETT’den emekli oldu.
Dr. Muammer KANTARCI (2004 - 2005): Dr. Muammer Kantarcı, 1997 yılında ayrıldığı Genel Müdürlük görevine 2004 yılında tekrar atanarak İETT tarihine geçti. İyi derecede İngilizce bilen, evli ve üç çocuk babası Kantarcı, 2005 yılının sonunda sağlık sorunları nedeniyle emekliye ayrıldı.
Mehmet ÖZTÜRK (2005 - 2009): 1946 yılında Erzurum-İspir’de doğdu. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’nden mezun oldu. 1971 yılında memuriyete başladı. Çamlıkaya Ortaokulu’nda Fransızca öğretmenliğinin ardından Ziraat Bankası Proje Müdürlüğü’nde sırasıyla memur, şef, uzman ve müdür yardımcısı olarak çalıştı. 1985 yılında özel sektöre geçti. Ekim 1994’te İETT Genel Müdürlüğü’ne Muhasebe ve Finansman Daire Başkanı olarak atandı. Bir süre Raylı Taşıma Daire Başkanlığı yaptıktan sonra tekrar eski görevine döndü. 2004 yılında İETT Genel Müdür Yardımcısı olan Öztürk, 17 Kasım 2005-23 Temmuz 2009 tarihleri arasında Genel Müdür Vekili olarak görev yaptı. 2011 yılının Mayıs ayında emekliye ayrılan Öztürk, evli ve iki çocuk babası olup Fransızca bilmektedir.
Dr. Hayri BARAÇLI (23 Temmuz 2009 - ……): 1966 yılı İstanbul doğumlu olan Dr. Hayri Baraçlı, ilk, orta ve lise öğrenimini İstanbul’da tamamladı. 1989 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi’nden Endüstri Mühendisi olarak mezun oldu. Yüksek Lisans ve Doktora öğrenimini Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü’nde tamamladı. Kalite Yönetimi, Finansman, Yatırım Planlaması ve Mühendislik Ekonomisi derslerini Yıldız Teknik Üniversitesi ve Hava Harp Okulu’nda veren Baraçlı, 1999 yılından itibaren aynı üniversitenin Endüstri Mühendisliği Bölümünde Öğretim Üyesi olarak görev yaptı. Baraçlı, ayrıca Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. Yönetim Kurulu Üyeliği, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Proje Koordinatörlüğü, Milli Prodüktivite Merkezi Yönetim Danışmanlığı, İstanbul Deniz Otobüsleri A.Ş. Yönetim Kurulu Üyeliği ve Türkiye Güreş Federasyonu Denetim Kurulu Üyeliği görevlerinde bulundu. Çeşitli sivil toplum kuruluşlarında üyelikleri bulunan Dr. Baraçlı’nın kamu ve özel sektörde Stratejik Yönetim ve Planlama, İşletme Yönetimi, Yeniden Yapılandırma, Reorganizasyon ve İnsan Kaynakları Yönetimi, Yatırımların Fizibilitesi ve Etütleri, Verimlilik Yönetimi gibi konularda çalışmaları bulunmaktadır. Son olarak Yıldız Teknik Üniversitesi Rektör Danışmanı, Halkla İlişkiler Koordinatörü ve İnsan Kaynaklarını Geliştirme Merkezi Başkanlığı görevlerinde bulunan ve Temmuz 2009'da İETT Genel Müdürü olan Baraçlı, evli ve üç çocuk babası olup, İngilizce bilmektedir.
İETT tarihindeki ünlüler kimlerdir?
PERİDE CELAL (Yazar): İETT`de çalışmaya 1940`ta başladı. O günleri şöyle anlatıyor: ‘‘Elektrik Şirketi’nde yakın arkadaşlarım Münevver Andaç ve İlhami Safa ile beraber çalışıyorduk. Şu an şükran duyduğum güzel günlerdi onlar. Hem orada çalışıyor, hem yazılarımı sürdürüyordum. Sonra teyzelerimden ayrıldım, anneannemle Bomonti`de küçük bir apartman tuttuk. Fakat iki iş birden olunca, yazmaya yeterli zaman ayıramıyordum, yazdığım şeyler kötüydü. Bu eleştiriler karşısında, evlendikten sonra `Allah kahretsin` deyip bırakabilirdim. Fakat bunun aksi oldu, gayet aydın biriyle evlendim. Kocam avukattı. Bana, `Onları bırak, istediğin gibi yaz, çünkü ekonomikman bir düşüncen olmayacak, ben senin arkandayım` dedi. Öyle biriyle evlenmem benim için şanstı. Ondan sonra birtakım olumlu kitaplar yazmaya başladım.’’ Peride Celal, 1944`te İETT`den ayrılarak İsviçre`ye gitti. Türkiye`nin Bern Basın Ataşeliği`nde, sekreter kadrosunda görev yaptı. Üç yıl sonra Türkiye`ye döndü, İETT`de çalışan Tahakkuk ve Vesaik Şube Müdürü Atıf Yonsel`le evlendi. Peride Celal yazı hayatında eşi Atıf Yonsel`den büyük destek gördü.
RECEP TAYYİP ERDOĞAN (Başbakan): Recep Tayyip Erdoğan, 24 Temmuz 1974’te geçici olarak işe alınan 16 kişiden biriydi. Altıntepe binasının temizlik ve aksayan hizmetlerini yürüteceklerdi. 15 Ekim 1975`te 9 kadro için açılan ve Türkiye`nin komşuları, yönler, aritmetikten oluşan üç soruluk imtihanı kazanarak daimi işçi oldu. İETT`deki kayıtlara göre Kaptanpaşa Mahallesi Birlik Sokak Numara 13/A adresinde oturuyordu. 1 Ekim 1976 tarihinde ise Altıntepe Daire Müdürlüğü`ndeki görevinden Spor ve Tesisler Müdürlüğü`ne nakledildi. Artık hem çalışıyor hem de top koşturuyordu. Sorumluluğunu yürüttüğü İETT`nin Şişli Garajı`ndaki kantinde takım arkadaşları Serdar Şahin ve Dursun Kara ile birlikte çalışıyordu. Fırtına gibi esen Erdoğan`ın, kaptanı olduğu İETT futbol takımı 1978 yılında İstanbul 1. Amatör Ligi Şampiyonu oldu. İETT`de yedi yıl futbol oynayan Erdoğan 18 Haziran 1981`de istifa etti. Gerekçesi ‘‘Özel sektörden almış olduğu uygun iş’’ti. 13 Ağustos 1981`de kurumla ilişiği kesildi.
FERRUH BOZBEYLİ (Politikacı): Bozbeyli, 1957`de İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi`nden mezun oldu. 1961’de Adalet Partisi’nden İstanbul milletvekili seçildi. Üç dönem TBMM Başkanı oldu. 40 arkadaşıyla birlikte AP`den istifa etti. 18 Aralık 1970`te bir grup arkadaşıyla Demokratik Parti`yi kurdu. 1978`de siyasetten çekildi. Hukuk Fakültesi`nde okurken İETT`de çalışmaya başlayan Bozbeyli anılarında o dönemi şöyle anlattı: ‘‘Öğrencilik yıllarımda İETT`de işçi olarak çalıştım. Sokak lambalarının kontrolünü yapardım. İşim, akşam lambalar yandığı zaman başlar, gece yarılarına kadar devam ederdi. İETT`yi minnet ve şükranla anarım. İETT`de çalışmasaydım, tahsilimi tamamlamam belki de mümkün olmazdı.’’
MEMDUH ÜN (Film yönetmeni): Yönetmen Arif Memduh Ün, 1920 yılında İstanbul`da doğdu. 10 Nisan 1946`da İETT Umum Müdürlüğü`ne iş başvurusunda bulundu. Ün, 27 Nisan 1946`da Tahsil Müdürlüğü`nde tahsil memuruolarak görevine başladı. Bir ay sonra Beylerbeyi Tahsil Şube Müdürlüğü’ne tayin edildi. İETT`de birçok dairede çalıştı. 1953 yılında Memduh Ün`ün verdiği ‘‘Aile Durumu Sual Varakası’’nda artık bekar değil evli olduğu görülür. İETT`de daktilograf kadrosunda çalışan Cahide Ün, artık onun eşidir. Memduh Ün, aynı zamanda Ziya Erkök`ün başkanlığını yaptığı İETT Gençlik Kulübü futbol takımında oynamaktaydı. 1953, Türk sinemasının gelecekteki ünlü yönetmeni için İETT`ye veda yılı oldu..
MUSTAFA SARIGÜL (Belediye Bşk.): Mustafa Sarıgül, 22 yaşında girdiği İETT sınavında soruların hepsine doğru cevap vererek birinci oldu. Böylece yazılıdan 100 aldı. Kayıtlarda sözlü imtihanının da yapıldığı ve bu sınavda, notunun 73 olduğu kayıtlı. Sarıgül 87 not ortalamasıyla İETT`de çalışmaya hak kazandığında takvimler 7 Şubat 1979`u göstermekteydi. Müşteriler Dairesi Tahsilat Müdürlüğü`nde 9494 numaralı üniformayla göreve başladı. ‘‘İşçiye Mahsus İşten Ayrılma Varakası’’nda Mustafa Sarıgül`e ait kayıt şu şekilde: ‘‘İlgili askere gideceğinden 1475 sayılı iş yasasının 14`üncü maddesi ve makamın 16.9.1982 tarihli onaylarına göre mumaileyhin aşağıda yazılı hesabın tasfiyesi rica olunur. Kıdem Tazminatı verilerek iş akdi feshedilmiştir.''
YAŞAR KEMAL (Yazar): Yaşar Kemal 1947 yılında askerden geldikten sonra İETT`de çalışmaya başlamıştı. Hıfzı Topuz`un, ‘‘Eski Dostlar’’kitabında Yaşar Kemal`in İETT`ye girişi ve işten ayrılması şöyle anlatılıyor: ‘‘Yaşar askerden terhis edilince İstanbul`a gelmiş iş arıyordu. Dolmabahçe Havagazı Şirketi`nin müdürlerinden Hüsnü Baki aracılığıyla kendine şirkette birendeksörlük işi bulundu. Yani kapı kapı dolaşarak gaz saatlerindeki ölçüleri yazacaktı. Bu, Yaşar için çok eğlenceli bir işti, akla gelmedik evlere girip çıkıyor ve ünlü kişilerle tanışıyordu. Sonra bize bunları anlatınca çok gülüyorduk. Bir süre sonra Göğceli`nin (Yaşar Kemal`in) şirketteki işine son verildi, o da ‘Acımdan ölecek değilim ya` diyerek Adana`ya gitti, arzuhalciliğe başladı.’’
HIFZI TOPUZ (Yazar): 1923 İstanbul doğumlu Hıfzı Topuz, anılarını derlediği ‘‘Eski Dostlar’’ adlı kitapta İETT`den ayrılışını şöyle anlatıyor: ‘‘Rasih`le (Rasih Nuri İleri) Havagazı Fabrikası`nda bir hikayemiz daha oldu, onu da anlatayım. Fabrikada görevimiz her yarım saatte bir gazın kalorisini ölçerek bir rapor hazırlamaktı. Ben sabahları bu raporu hazırlayıp Rasih`e bırakıyordum, onun da işi, öğleden sonraki ölçüleri de alarak, raporu fabrikanın müdürü Mösyö Bussac`a sunmaktı. Günün birinde benim işime son verildi. Kalkıp müdüre çıktım, işten atılmamın nedenini sordum. `Aylardan beri sizden hiç kalori ölçüm raporu alamıyoruz. Bir şey yaptığınız yok,` dedi. `Aman!` dedim; `nasıl olur, ben hiç aksatmadım.` Ne dedimse inandıramadım. O akşam Rasih`e gittim. `Gördün mü?` dedim; `başımıza geleni! Kalori raporlarını vermediğim için işten atıldım. Sen o raporları müdüre iletmiyor muydun?` Rasih, gayet soğukkanlı; `Hayır,` diye yanıtladı, `bu kapitalist takıma yüz vermeye gelmez. Senin raporlarını yırtıp atıyordum.` İşte o yırtılıp atılan raporlar yüzünden ben işten atıldım, Rasih ise fabrikanın teknik müdürlerinden Hüsnü Baki`nin arkadaşı olduğu için başka göreve atandı ve daha uzun bir süre orada çalıştı. Şimdi düşünüyorum da, iyi ki o işten atılmışım, ondan sonra gazeteci oldum, Rasih`in sayesinde...’’
RASİH NURİ İLERİ (Araştırmacı, yazar): Rasih Nuri İleri, üniversitedeyken Beyoğlu Havagazı Şirketi`ne girdi. Şair Cemal Süreya, "Naif komplocu" olarak nitelediği Rasih Nuri`nin sabotaj yaptığı gerekçesiyle İETT`den kovulduğunu öne sürmüştü: ‘‘Rasih Nuri Havagazı Şirketi`nde çalışırken kentin gaz dolaşım sistemini devrim adına felce uğratmak için bir aygıt kolunu aşağı çekmiştir; şanssızlık sonucu yakalanmış ve ağır biçimde cezalandırılmış (İşten kovulmuş).’’ Rasih Nuri`nin yanıtı ise şöyle: ‘‘Ben sabotaj yapsa idim, Sansaryan Han`a götürülürdüm ve dava açılırdı. Olayın sabotajla hiç alakası yoktur.’’ Olayın aslı başkadır. Kontrol odasında çalışan İleri, bir gece yarısı nöbetinde esrar çekmiş bir zenci işçinin yanlış vanayı çevirmesi ile gazın söndüğünü fark eder ve vanayı açar. Gazın böyle kesilmesi, patlamalara yol açabilecek bir tehlike demektir: ‘‘Cemal Süreya da, kimden duymuşsa sabotaj gibi anlatmış. Birçok kişi ondan sonra `Aa kahraman Rasih Abi, sen gençliğinde parlak şeyler yapmışsın` demeye başladı.’’ İleri, bu arada Hıfzı Topuz`un iddialarını da yanıtladı: ‘‘Topuz ile vardiya usulü çalışıyorduk. Güya orada ben raporları müdüre vermemişim ve bu yüzden de Hıfzı`yı işten atmışlar. Raporları ben vermemişsem niye onu attılar da beni atmadılar? İşin doğrusu, babam ölünce aldığım maaş yetmiyordu; benim istifa etmek zorunda kalmışlığımdır.’’
RECEP BİLGİNER (Gazeteci ve tiyatro yazarı): Recep Bilginer 1950`de İstanbul Belediye Meclis Üyesi ve 1951-1955 yılları arasında Daimi Encümen Üyesi oldu. Daha sonra İETT`nin Belediye Murakıbı olarak görev yaptı. Bu görevine 27 Mayıs 1960 darbesiyle birlikte Şehir Meclisi`nin lağvedilmesiyle son verildi. Recep Bilginer, İETT`de çalıştığı yıllardan ‘‘Hapiste Bir Gazeteci’’ kitabında bahseder. Yazdığı bir yazıdan dolayı Sultanahmet Cezaevi’ne konulan Bilginer, cezaevine adım attığı ilk gece kendisine kötü muamele eden gardiyanla 1958 yılında bir otobüste karşılaşır. Belediye Meclisi’nin bir murakıbı olarak Tünel`deki İETT binasına gitmek üzere Esentepe`den bir otobüse biner. O zamanlar otobüste, şoför dışında bir de biletçi görev yapmaktadır. Biletçinin ‘‘bilet’’ sorusuna, Bilginer, ‘‘basın’’ karşılığını verir. Biletçinin ‘‘Görelim’’ diye seslenmesiyle o sesi ve sahibini hatırlar. Biletçi, Sultanahmet Cezaevi`ndeki gardiyandır. Bilginer, ‘‘soğuk, asık, sinirli yüzün’’ sahibinin yaka kartını alır ve İETT`ye gelir. Sekreterine, aldığı yaka numarasını verip, sahibinin yanına gelmesini söyler. Ertesi gün bürosuna gelen Bilginer, sekreterin yanında süklüm püklüm oturan geçmiş zamanın gardiyanı, şimdinin biletçisini görür. Biletçi ayağa kalkar ve hazırola geçer. Bilginer, rahat olmasını ister ve kendisini tanıyıp tanımadığını sorar. Biletçi tanımadığını söyler. Bilginer ona, otobüse binen insanlara artık bir mahkum gibi değil bir müşteri gibi davranmasını salık verir. Biletçi büyük bir mahcubiyetle ama bir taraftan da işten atılmadığı için sevinçle Bilginer`in yanından ayrılır.
ORHAN HANÇERLİOĞLU (Yazar): Orhan Hançerlioğlu, 28 Şubat 1953`te İETT Umum Müdürlüğü Hukuk İşleri Müdür Muavini olarak işe başladı. Birkaç ay sonra aynı bölümün müdürü oldu. Bu görevde 25 yılı aşkın bir süre çalıştı. 1978`de kendi isteği ile emekli oldu. Hançerlioğlu`nun kurumda bulunduğu dönemde İstanbul kent tarihi açısından İETT önemli işlere imza attı. Hançerlioğlu, kurumun hukuki işleri yanında aynı zamanda kültürel aktivitelerini de yönlendirdi. 1952`den itibaren yayınlanmaya başlayan İETT Dergisi`nin müdürlüğünü de üstlendi. İstanbul`un 505. fetih törenlerinde ilk kez düzenlenen ses ve ışık gösterisinin senaryosunu da Hançerlioğlu yazdı. Felsefe Sözlüğü, Ekonomi Sözlüğü gibi önemli eserlerin yanı sıra Kıvılcım adlı bir şiir kitabı ve dört romanı yayınlandı.
TUNCEL KURTİZ (Oyuncu): Tuncel Kurtiz, 10 Şubat 1960`ta İETT`de Genel Işık Kontrolörü olarak göreve başladı. Sekiz ay sonra da işten ayrıldı. O günleri şöyle anlatıyor: ‘‘Edebiyat Fakültesi`nde okuyordum. Yazı da yazıyordum. Orhan Hançerlioğlu, üniversitelilere part time görevler veriyordu. Gittim iş istedim. O da bana lambalara bakma görevi verdi. Bebek`ten Arnavutköy`e lambalara bakıyordum. Yanmayan lambaları Talimhane`ye bildiriyordum. Ben bu yüzden hep yukarılara bakarak dolaşırım. Benim için de güzel bir dönem olmuştur.’’
MÜNEVVER ANDAÇ (Nazım Hikmet’in eşi, çevirmen): Hukuk Fakültesi mezunu Münevver Andaç, Elektrik İdaresi Genel Müdürlük kaleminde memur olarak çalışmıştı. İşe başladığında bekardı. 12 Kasım 1940’ta 100 lira aylıkla işe başladı. İşe giriş belgesinde Vali ve Belediye Başkanı olarak Lütfi Kırdar`ın imzasını görüyoruz. Aynı evraktan Fransızca ve İngilizce bilmekte olduğunu öğreniyoruz. 11 Kasım 1941’de idare ile ilişkisi kesilir. Ayrılış gerekçesi Göztepe Kız Ortaokulu Fransızca yardımcı öğretmenliğine tayinidir. Nazım Hikmet`in dayısının kızı olan Münevver Andaç, 1950‘de şairin dördüncü eşi oldu. Zaten, Münevver Hanım`ın İETT`den ayrılmasının asıl nedeni, Paşakapısı Cezaevi`nde yatan Nazım`ı daha sık ziyaret etmekti. 1951`de oğulları Memet dünyaya geldi. Nazım`ın ülkeyi terk etmesinden sonra oğlunu da yanına alarak Fransa`ya yerleşti.
EMİN BÜLENT SERDAROĞLU (Şair, futbolcu): 1909`da ilk Fenerbahçe-Galatasaray maçında Galatasaray`ın ilk golünü atarak tarihe geçti Emin Bülent. 1932`de Elektrik Şirketi Tercüme Kalemi Büro şefliğine atanarak İETT`ye katıldı. İETT`ye başvururken kendi hakkında bilgi alınacak isimleri şu şekilde sıralamıştı: Müşir İzzet Paşa Hazretleri, Halit Ziya, Tevfik Fikret, M. Lazcari ve o yıllarda yine İETT`de çalışan diğer bir ünlü İzzet Melih Beyefendiler... 1940`ta kurumdan ayrıldı. Şair olarak Fecriati Topluluğu kurucularından biriydi. Galatasaray, Avrupa sahalarında ilk maçını 11 Eylül 1911’de, Macar Kolojvar takımıyla yaptı. Emin Bülent ise kadronun as elemanlarından biriydi. Galatasaray`da sol açık oynayan Emin Bülent, daha sonraki yıllarda GS’nin kaptanı oldu.
İETT iletişim bilgileri nelerdir?
İSTANBUL BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE BAŞKANLIĞI
İETT İŞLETMELERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ
Adres: Şahkulu Mah. Erkân-ı Harp Sok. No:2 Tünel 34420 Beyoğlu / İSTANBUL
e-mail: iett@iett.gov.tr
İETT Çağrı Merkezi:
444 1871
Genel Müdürlük:
Tel: 0212 372 22 22 (pbx)
Faks: 0212 243 08 83
Web: www.iett.gov.tr
Önerilen Bağlantılar : Anneler günü konut kampanyaları